ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

Τόπος συλλογικής άσκησης της τέχνης του βίου και της επιμέλειας του σώματος: Θέρμα Λήμνου

Οι θερμές ιαματικές πηγές, το πράσινο φυσικό τοπίο και το έντονο ανάγλυφο του εδάφους, η συνύπαρξη πολλών αρχιτεκτονικών φάσεων (από τον 16ο αι. έως τη δεκαετία του 1920), οι ποικίλες αρχιτεκτονικές τεχνοτροπίες, που δεν πηγάζουν από την παραδοσιακή τοπική αρχιτεκτονική , και ο απόηχος ενός κοσμοπολιτισμού είναι στοιχεία που συνθέτουν τον χαρακτήρα της περιοχής Θέρμα Λήμνου.
Ενώ οι λουτρικές εγκαταστάσεις έχουν σταματήσει να λειτουργούν από το 1974 και τα κτίρια υποστήριξης των λουτρών (εστιατόριο και εμφιαλωτήριο) είναι εγκαταλελειμμένα από το 1940, η ροή του ιαματικού ύδατος παραμένει σταθερή, γεγονός που εξασφαλίζει τη βασική προϋπόθεση για την εκ νέου ενεργοποίηση του τόπου.
Η προτεινόμενη επέμβαση δεν επιχειρεί μόνο την αποκατάσταση των υπαρχόντων κτιρίων, αλλά και την επαναφορά μιας κατάστασης ζωής άρρηκτα συνδεδεμένης με τα Θέρμα: κοινωνική συνεύρεση, ψυχαγωγία ατομική και συλλογική σωματική φροντίδα και θεραπεία, έμφαση στην τελετουργική και συμβολική διαδικασία των λουτρών, επαφή με τη φύση.
Μέσα σε αυτό το κλίμα προθέσεων επιχειρείται μια συνολική δραστηριοποίηση της περιοχής με χειρισμούς που αφορούν:

1. Στην επαναφορά και ενίσχυση των πρωταρχικών χρήσεων:
α. αποκατάσταση – επανάχρηση των υφιστάμενων κτιρίων και επαναφορά του τελετουργικού των λουτρών
β. επέκταση των υφιστάμενων κτιρίων με τη δημιουργία εγκαταστάσεων για ομαδικά λουτρά, αναψυκτήριο – αναπαυτήριο καθώς και χώρων διαμονής
γ. αποκατάσταση εστιατορίου
2. Στη δημιουργία νέων χρήσεων:
α. μετατροπή του εμφιαλωτηρίου σε γυμναστήριο με χώρους υποδοχής, άσκησης, χαλάρωσης, σάουνας στο ισόγειο και μπαρ – αναψυκτήριο στον όροφο
β. προσβάσεις στη φύση με υπαίθριες στοές, γέφυρες, κιόσκια
3. Στην οργανική σύνθεση παλιών και νέων λειτουργιών
4. Στην εκμετάλλευση της απότομης κλίσης του εδάφους:
α. υπόγεια σύνδεση παλιού και νέου τμήματος λουτρών
β. υπόσκαφος χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων
γ. σταδιακή, ομαλή κλιμάκωση κορυφογραμμών, όγκων, μετώπων, υψών

Το νέο κτίριο της επέκτασης των λουτρών και των χώρων διαμονής δεν αναλαμβάνει μόνο τη λειτουργική σχέση με τα υπάρχοντα, αλλά δίνει την αφορμή για τη συνολική συντακτική και συμβολική οργάνωσή τους. Σέβεται την κλίμακα των παλαιότερων κτισμάτων ενώ μέσα από μια δυναμική διαντίδραση με το έδαφος διεκδικεί μια σύγχρονη μορφολογική γλώσσα.
Κάθε κτίριο-μονάδα προβλέπεται να λειτουργεί αφενός οργανικά ως απαραίτητο μέρος ενός συνόλου-προγράμματος και αφετέρου εντελώς αυτόνομα.